Laatst bijgewerkt op december 9, 2021 door Energiebesparen
Daklatten zijn een belangrijk element van het dak, omdat zij degenen zijn die het grootste deel van het dak overspannen en de eigenlijke dakbedekking ondersteunen. Als zodanig moeten daklatten in staat zijn om belastingen van wind en weer te dragen, evenals het gewicht van vallende takken, sneeuw of mensen die het dak betreden. Om ervoor te zorgen dat de daklatten voldoende stabiliteit hebben tegen deze belastingen, regelen normen hun afmetingen, het goedgekeurde hout en de juiste installatie. Tegelijkertijd voldoen de meeste daklatten die in Duitsland zijn geïnstalleerd niet aan deze norm.
Hier kunt u lezen welke normen van toepassing zijn, waar rekening mee moet worden gehouden bij het selecteren van daklatten en hoe deze worden geïnstalleerd.
DIN 4407
Sorteerklassen
Hout is verdeeld in verschillende kwaliteiten volgens DIN 4407. Bepalend voor de indeling in deze sorteerklasse zijn verschillende kenmerken die het mogelijk maken conclusies te trekken over de structurele integriteit van het hout. De volgende kenmerken zijn relevant voor de indeling:
- Takken
- Jaarlijkse ringbreedte
- Aandeel boomomranden
- Vezel inclinatie
- Groeistoornissen
- Scheuren
- Rotten
- Predatie van plagen
De exacte waarden van de individuele kenmerken zijn ook afhankelijk van de te onderzoeken houtsoort. Op basis van deze eigenschappen worden houtsoorten optisch onderverdeeld in de sorteerklassen S7 (lage sterkte), S10 (gemiddelde sterkte) en S13 (hoge sterkte). In het geval van mechanische sortering zijn de equivalente benamingen C 16 M, C 24 M en C 30 M. Voor daklatten, die aan aanzienlijke eisen aan hun belastingssterkte moeten voldoen, kan alleen hout van gemiddelde en hoge sterkte worden overwogen. Op de lamellen of containers wordt schriftelijk een markering aangebracht. Daarnaast is er een kleurcode. Daklatten volgens S10 zijn voorzien van een rode markering, daklatten volgens S13 met een blauwe markering.
Statistieken
Afhankelijk van de sorteerklasse van het gebruikte hout moeten daklatten voldoende sterk zijn om de dakpannen en extra belasting te kunnen dragen. Doorslaggevend hierbij is de nominale doorsnede. Hierbij wordt onderscheid gemaakt tussen enkele afdekkingen en dubbele afdekkingen, bijvoorbeeld met beverstaartdakpannen of leisteen rechthoekige dubbele bekleding. Afhankelijk van de sorteerklasse en de nominale doorsnede resulteren de maximale contactafstanden, d.w.z. de maximale afstand tussen de spanten. De doorsnede mag niet meer dan één millimeter afwijken van de nominale doorsnede over de gehele lengte van de daklat. Daarnaast mag het hout een maximaal houtvochtgehalte hebben van 20 procent. Deze waarden zijn te vinden in de volgende tabel:
| Klasse Sorteren | Nominale doorsnede enkeldeksel (mm) | Nominale doorsnede dubbele afdekking (mm) | Maximale ondersteuningsafstand (m) |
| S13 | 24 | 48 | 0,7 |
| S13 | 24 | 60 | 0,8 |
| S10 | 30 | 50 | 0,8 |
| S10 | 40 | 60 | 1,0 |
Daklatten afwijkend van DIN 4407
Hoewel DIN 4407-1 duidelijke informatie geeft over de afmetingen van daklatten, voldoet in Duitsland ongeveer 85 procent van alle daklatten die op daken worden geïnstalleerd niet aan deze norm. De reden is de lage beschikbaarheid van standaard daklatten en hun relatief hoge prijs. Met name het restvocht wordt vaak overschreden, omdat aangenomen mag worden dat de daklatten droog staan op een achter geventileerd dak.
Om ervoor te zorgen dat de daklatten bestand zijn tegen de belastingen, moeten dakdekkers een overeenkomstige berekening uitvoeren. Op basis van de beschikbare informatie over de buigsterkte van het hout, het gewicht van de te plaatsen dakpannen en de extra belasting door het binnendringen van het dak, wind of takbreuk, moeten zij berekenen hoe sterk de daklatten moeten zijn en welke maximale contactafstand aanwezig mag zijn. De verwachte belasting in Newton, inclusief een voldoende veiligheidsreserve, mag de buigsterkte van het hout niet overschrijden.
Hoe worden daklatten geïnstalleerd?
De juiste installatie van daklatten is minstens zo belangrijk als voldoende afmetingen en sterkte van de houten latten. De basis van het dak zijn de spanten. Deze worden ondersteund door de daknok en dakrand en vormen de onderschrijding van het dak. Ze zijn aanzienlijk dikker dan de daklatten, omdat ze het hele gewicht van het dak bedekkenInstructie moet worden uitgevoerd. De afstand tussen de spanten komt meestal overeen met de berekende maximale contactafstand of gespecificeerd door DIN 4407 om het gewicht van het dakspant te verminderen. De isolatielaag wordt aangebracht op, tussen of onder de spanten. Bovendien is een waterdicht zeil aan de spanten bevestigd.
Boven deze laag zitten de daklatten. Het bestaat uit tegenlatten en daklatten. De tegenlatten worden parallel aan de spanten boven de isolatielaag en het dampscherm genageld. Het moet voldoende breed zijn om de daklatten van een goed contactoppervlak te voorzien. De individuele houten latten worden vervolgens bevestigd aan de tegenlatten. Hun afstand wordt bepaald door het formaat van de te gebruiken dakpannen. In de volgende stap worden de dakpannen aan deze daklatten gehangen. Andere objecten zoals de daktrap en sneeuwbeschermers zijn ook op deze toplaag geïnstalleerd.
Andere normen
Naast DIN 4407-1, dat de afmetingen bepaalt, speelt DIN 68800 een bijzonder belangrijke rol voor daklatten. DIN 68800, dat in 2012 in werking is getreden, bepaalt dat daklatten alleen in uitzonderlijke gevallen chemisch geïmpregneerd mogen worden. Daklatten die zijn geïmpregneerd tegen schimmels of ongedierte moeten worden gemarkeerd met PT. Chemische impregnatie is niet nodig voor de droge, achter geventileerde daklatten en zou in strijd zijn met een milieuvriendelijke constructie.
Daarnaast levert DIN 1052 belangrijke kerngegevens voor de constructie van houtconstructies, die ook relevant zijn voor dakspanten en dus voor daklatten. Het regelt onder andere de juiste berekening van de afmetingen van daklatten voor daklatten die afwijken van DIN 4407.
Lees meer
Beeld: ungvar / freepik.com