Bijna elke planteigenaar kent het probleem: ondanks vervelende zorg vestigen plagen zich van tijd tot tijd op de planten, ongeacht of de planten zich in de tuin, op het balkon, op het terras of in het appartement bevinden. Naast slakken, bladluizen en spintmijten is er een verscheidenheid aan andere ongenode gasten die het onze planten moeilijk maken. Om van het ongewenste plantenplagen af te komen in het geval van een plaag, is snelle actie vereist. Als u het ongedierte in een vroeg stadium herkent, is het soms voldoende om ze gewoon van de aangetaste planten te verzamelen. Als u echter te lang wacht, kunt u meestal niet om de grip op gewasbeschermingsmiddelen te vermijden. Om de juiste gewasbeschermingsmiddelen te gebruiken, moet je eerst het type plaag nauwkeuriger bepalen. Want alleen als je weet welke plaag het is, kun je er gericht tegen optreden en het met de juiste middelen bestrijden.
Bladluizen
Bladluizen behoren tot de plantenplagen die het vaakst voorkomen, zowel in de tuin als in het appartement. De luizen, die afhankelijk van de soort rood, geel, groen, zwart of grijswit gekleurd zijn, zijn slechts twee tot tien millimeter groot en hebben geen vleugels. De luizen zijn niet solitair en leven meestal samen in kleinere groepen tot iets grotere kolonies. Daarom merk je een bladluisbesmetting meestal al heel vroeg op. Omdat de luizen gemakkelijk te herkennen zijn met het oog vanwege hun grootte en kolonies. Je vindt het ongedierte meestal op de jonge bladeren of de zachte puntscheuten van je planten. Daar doorboren de luizen de plantencel met hun proboscis en zuigen het sap volledig uit de cel. Kenmerkend voor de bladluis is de zogenaamde honingdauw, het uitgescheiden plantensap. Kortom, de luis scheidt een groot deel van het geabsorbeerde plantensap uit, dat zich vervolgens als een kleverige coating op de planten afzet. Dit trekt echter niet alleen mieren aan, maar biedt ook allerlei roetzwammen een optimale voedingsbodem. Als gevolg van de plaag begint je plant te vervormen en na verloop van tijd wordt hij gekruld en zwaar gekruld blad. Bovendien kunnen de bladeren geel worden en geleidelijk afsterven.
Om bladluisbesmetting te bestrijden, is het meestal voldoende om de aangetaste bladeren met een sterke waterstraal af te wassen als ze vroeg worden gedetecteerd. Als de schietpunten ook zwaar besmet zijn, moet je ze afsnijden en weggooien. Als de plaag echter al verder gevorderd is, helpen meestal alleen pesticiden. Hier moet u zeker uw toevlucht nemen tot heilzame zachte preparaten zoals chrysantenextract of kaliumzeep. Voor kamer- en kuipplanten is het gebruik van gewasbeschermstokken ook uitstekend. Als u liever vertrouwt op een chemicaliënvrije bestrijdingsoptie, wordt het gebruik van nuttige insecten, die u in speciaalzaken en in het dichtstbijzijnde tuincentrum kunt krijgen, aanbevolen. Deze zijn vooral effectief bij bladluizen.
Schaalinsecten
Net als bladluizen jagen schaalinsecten ook op het plantensap en beroven zo hun planten van waardevolle voedingsstoffen in de volle grond en in huis. Schaalinsecten scheiden ook de kleverige honingdauw uit. Om schaalinsecten te identificeren, moet je echter beter kijken dan relatief het geval is met bladluizen. Met een lengte van één tot zes millimeter zijn schaalinsecten niet alleen iets kleiner dan bladluizen, maar veranderen ze ook hun locatie, die ze hebben gekozen als nieuw uitgekomen luizen, in de loop van hun leven niet. Om zichzelf ondanks deze traagheid tegen vijanden te beschermen, zijn schaalinsecten echte kunstenaars van camouflage. Hun gebogen schilden hebben daarom een bruine of grijswitte kleur, daarom worden ze vaak verward met hout, schors of aarde.
Als u een lage schildklierplaag op uw plant opmerkt, is het voldoende om de bladeren af te vegen met een vochtige doek of de luizen te verwijderen met een tandenborstel. Als uw plant echter zwaarder besmet is, is het de moeite waard om uw toevlucht te nemen tot speciale oliepreparaten zoals paraffineolie. Deze zorgen ervoor dat de luizen stikken en zich daardoor niet meer kunnen vermenigvuldigen.
Spintmijten
Spintmijten zijn slechts een halve millimeter groot en daardoor moeilijk met het blote oog te detecteren. In de meeste gevallen kun je de mijten daarom alleen herkennen aan hun zuigschade en webben die ze op de planten achterlaten. Bovendien onthullen de spintmijten zich wanneer ze de cellen van de bladeren uitzuigen en aan de bovenkant van het blad opvallen als heldere en fijne spikkels. Want de spintmijten doorboren ook de cellen van je planten en zuigen hun sap eruit. Als gevolg hiervan kan een zware plaag ervoor zorgen dat uw plant na verloop van tijd uitdroogt.
Om te voorkomen dat uw plant uitdroogt, moet u zo snel mogelijk handelen in het geval van een spintmijtbesmetting en de aangetaste planten isoleren van de andere planten. In een tweede stap moet u vervolgens uw geïsoleerde plant met water wassen. Dan moet je de plant in een plastic zak wikkelen, die goed gesloten is onder de pot. Door de resulterende vochtigheid sterven de spintmijten na ongeveer twee weken vanzelf. Als alternatief kunt u ook roofmijten gebruiken om het te bestrijden. Deze bestrijdingsmethode is met name geschikt voor grotere planten in de serre of een kas. De roofmijten, die je in tuinwinkels ontvangt, zijn eenvoudig bevestigd aan de besmette plant. Daar beginnen de roofmijten dan de eieren van de spintmijten uit te zuigen en zo hun vermenigvuldiging te voorkomen.
Snuitkever
Snuitkevers behoren tot de meest hardnekkige plantenplagen. Dit is een zwarte kever die tussen de tien en twaalf millimeter groot wordt en zich overdag graag verstopt. ‘S Nachts beginnen de kevers dan de bladranden van houtachtige planten zoals rododendron, buxus, rozen of kersenlaurier aan te vallen. Maar ook voor potplanten, verschillende soorten vaste planten en aardbeien houden de snuitkevers niet op. Typisch voor een dikbekkeverplaag is de zogenaamde baaivoeding, die halfronde voedingsplaatsen zijn aan de bladranden van de plant. Maar de grootste schade wordt niet veroorzaakt door de baaischade, maar door de larven van het ongedierte. Na het uitkomen in de zomer jagen deze vooral op de fijne wortels en knol van de plant. Omdat dit de wateropname van de plant voorkomt, droogt deze na verloop van tijd op.
Om een plaag van de dikbekkenkever te bestrijden, zijn de maanden van april tot mei en van augustus tot september bijzonder geschikt. Tijdens deze maanden kun je de larven vernietigen met parasitaire nematoden. Je kunt de nachtkevers ook in het donker van je planten verzamelen om te voorkomen dat ze hun eieren op je planten leggen.
Slakken
Slakken zijn de nachtmerrie van elke tuineigenaar. In de meeste tuinen zijn vooral naaktslakken tot kattenkwaad, die tussen de tien en vijftien centimeter groot worden en een bruinrode kleur hebben. Omdat de weekdieren nachtdieren zijn, worden ze meestal overdag zelden aangetroffen. Ze laten echter meestal onregelmatige voedingsgaten achter op de bladeren, stengels of bloemen van je planten. De zilverachtige glanzende sporen, die de naaktslakken achter zich aan trekken door hun slijmafscheiding om hen te beschermen tegen uitdroging, onthullen ook de nachtelijke aanwezigheid van het ongedierte. Vooral populair bij slakken zijn jonge planten en zaailingen, evenals verschillende groenten, aardbeien en vaste planten.
Om een slakkenplaag te bestrijden, is het slakkengraan het beste afweermiddel. Voor het meest effectieve gebruik moet u het slakkengraan zo vroeg mogelijk in maart en april gebruiken om de eerste generatie slakken al in het voorjaar te verminderen. Ook effectief maar veel tijdrovender dan de slakkenkorrel is de verzameling van de slakken. Als dit echter te tijdrovend voor je is en je nog steeds te kampen hebt met een slakkenplaag, is het gebruik van slakkenhekken een andere manier om het te bestrijden. Deze kunnen niet worden gekruist door slakken, waardoor u uw tuin met eenvoudige middelen in een slakkenvrije zone kunt veranderen.
Lees meer